-
1 obrazić
глаг.• обидеть• обижать• оскорбить• оскорблять• ранить• ушибить* * *obra|zić\obrazićżę, \obrazićżony сов. 1. оскорбить; обидеть;\obrazić słownie нанести словесное оскорбление; \obrazić do żywego кровно обидеть;
2. нарушить, преступить, попрать+1. znieważyć, ubliżyć 2. naruszyć
* * *obrażę, obrażony сов.1) оскорби́ть; оби́детьobrazić słownie — нанести́ слове́сное оскорбле́ние
obrazić do żywego — кро́вно оби́деть
2) нару́шить, преступи́ть, попра́тьSyn: -
2 obrażać
impf ⇒ obrazić* * ** * *ipf.1. (= ubliżać) offend, insult; ( słownie) abuse; obrazić kogoś śmiertelnie offend sb gravely; obrazić kogoś do żywego cut sb to the quick.2. (= naruszyć coś) offend; obrażać czyjeś uczucia hurt sb's feelings.ipf.(= żywić urazę) take offence, be in a huff, be miffed (na kogoś/coś at sb/sth) ( za coś for sth) ( o coś at sth); obrazić się na cały świat turn one's back on the world l. one's fellow man, become bitter and twisted.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obrażać
См. также в других словарях:
obrazić — dk VIa, obrazićrażę, obrazićrazisz, obrazićraź, obrazićził, obrazićrażony obrażać ndk I, obrazićam, obrazićasz, obrazićają, obrazićaj, obrazićał, obrazićany 1. «wyrazić się o kimś, zachować się względem kogoś w sposób uchybiający jego godności;… … Słownik języka polskiego
ubóść — dk XI, ubodę, ubodziesz, ubódź, ubódł, ubodła, ubodli, ubodzony, ubódłszy «uderzyć czymś ostrym, spiczastym, np. rogami, ostrogą; ukłuć» Krowa ubodła dziecko. Ubódł konia ostrogami. przen. «dotknąć do żywego; obrazić kogoś» Bardzo go ubodła… … Słownik języka polskiego
